Kłopoty Kryminalnych cz.28

Obiecałam co prawda notkę dopiero jutro, ale publikuję już dziś ponieważ, jutro prawdopodobnie wyjeżdzam.Życzę miłej lektury!!!

Piątek na komendzie, dzień przed slubem Kasi i Marka

Marek przyszedł na komendę pierwszy i zaraz wziął się za wypełnianie zaległych akt. Po chwili wszedł Adam, który nie mógł uwierzyć w to co zobaczył. Nie dość,że komisarz Brodecki zjawił się pierwszy na komendzie, to jeszcze bez żadnego przymusu wziął się za wypełnianie akt.
-Co ty robisz? Chory jesteś?Czy może Wiśniewska zagoniła Cię do pracy?
-Wiśniewskiej dzisiaj jeszcze nie widziałem.Nie jestem chory tylko szczęśliwy. Już jutro biorę ślub z moją ukochaną Kasieńką, a potem wyjeźdzamy w podróż poślubną.
-Dokąd jedziecie-Adam
– Jeszcze nie wiem.- Marek- AA Adam ty pamiętasz,że obiecałeś być moim świadkiem prawda?Jutro masz być u mnie po 15tej. Zawozisz nas do kościoła.No i Auto ma być przystrojone na czas!
– Ja nic nie pamiętam,żebym coś obiecywał. Nie wiem czy będę mógł.- odpowiedział poważnym głosem
Widząc zdziwienie i lekki strach na twarzy Marka, Adam roześmiał się i poklepał go po ramieniu.
-Oczywiście,że nie zapomniałem, możesz na mnie liczyć.Powiedz mi tylko, kto będzie drugim świadkiem.
– Ewa, kuzynka Kasi. Na początku chcieliśmy by drugim świadkiem była Iza, ale w tej sytuacji jaka teraz jest między wami zrezygnowaliśmy z tego.
– To dobrze. – odpowiedział cicho Adam
Marek zauważył smutek w jego oczach. Adam był silny i nigdy nie chciał dać po sobie poznać,że czymś się przejmuje czy coś bardzo przeżywa. W końcu od wielu lat był super gliną i twardym facetem.Siadł więc przy swoim biurku i udawał,że czyta gazetę. Myślał o Izie i o ich ostatnim przypadkowym spotkaniu w redakcji.Zupełnie nie wiedział jak ma się teraz zachowywać w stosunku do Izy i co zrobić by ona pozwoliła mu być prawdziwym ojcem dla dziecka i by wszystko było jak dawniej.
Do kanciapy wbiegła spóźniona Basia
-Cześć! Bardzo przepraszam za spóźnienie. To wszystko przez mojego kota, bo zwalił wczoraj mój budzik z szafki i go popsuł.- powiedziała od progu patrząc na zegar nad oknem, który wskazywał 8.20.
– Nie ma żadnej sprawy, wiec i tak- Marek -nie ma nic do roboty, tylko te akta.
– O matko! Ty od samego rana wypedłniasz akta?- Basia- Chyba chory jesteś.
– To samo mu powiedziałem-powiedział ponuro Adam nie wychylając nosa z nad gazety
Czy stało się coś o czym nie wiem?- spytała Basia spoglądając na uśmiechniętego od ucha do ucha Marka i posępnego Adama.
– Nic się nie stało.W sobotę biorę ślub, ale chyba o tym nie zapomniałaś? Zaproszenia wysyłaliśmy z Kasią już trzy miesiące temu. Adam będzie moim świadkiem
– Oczywiście,że nie zapomniałam.- powiedziała Basia poczym podeszła do szafki , bo miała ochotę na kawę.
-Napewno będzie super jedzenie i zabawa do rana.Już nie mogę się doczekać tego waszego ślubu- Basia stojąc tyłem do chłopaków wyjmując z szafki swój kubek.
-Tak, zabawa do rana, ale tylko wtedy kiedy kogoś nie zamordują i nie wezwą nas do roboty- Adam – Idę do Grodzkiego.
Po wyjściu Adama Basia podeszła do Marka i spytała.
– Marek, co go dziś ugryzło,że jest taki ponury od samego rana?
-Nie wiesz? Od kilku dni to samo, sumienie go gryzie. Chodzi o Izę. Ja juz nie mogę patrzeć jak on dusi to w sobie i zgrywa twardziela.
Basia uśmiechnęła się chytrze i zaświeciły jej się oczy.
– Wy chyba zaprosiliście Izę?
– Oczywiście, ale wątpię,że przyjdzie.- Marek
– Musimy coś zrobić by przyszła.Zadzwonię do niej i powiem, że nam wszystkim bardzo na tym zależy. Albo wy do niej zadzwońcie, w końcu Młodej Parze się nie odmawia.
– Mogę do niej zadzwonić,ale nie sądzę by to coś dało.-Marek- Na wesele napewno nie przyjdzie.Wątpię nawet czy zjawi się w kościele.
– Nie bądź tego taki pewny!- krzyknęła wesoło Basia wychodząc do automatu, bo w szafce nie znalazła kawy.

Piątek – wieczór przed slubem Kasi i Marka

Basia powiesiła na wieszaku swoją nową sukienię kupioną specjanie na wesele i spytała Pawła czy nie widział jej komórki, ponieważ nigdzie nie mogła jej znależć.
– Leży w kuchni- Paweł prasując sobie w pokoju gościnnym koszulę – A do kogo chcesz dzwonić?
– To tajemnica! Narazie nie mogę ci powiedzieć- Basia zamykając się ze swoją komórką w sypialni.
Gdy była pewna, że Paweł jej nie podsłuchuje siadła na łóżku i wybrała numer Izy
– Cześć Basia! Czemu dzwonisz, stało się coś?- odebrała wesołym głosem przyjaciółka
– Jak to czemu? Dzwonię by się upewnić,że się jutro spotkamy na ślubie Kasi i Marka. Nam wszystkim, a przedewszystkim im, bardzo na tym zależy.
– Przykro mi Basia, ale ja się na ten ślub nie wybieram.Napewno będzie tam Adam.-Izy głos w jednej chwili zmienił się w smutny
-Tak będzie tam Adam, ale to nie powód by ciebie tam zabrakło. Wszyscy tam będziemy.
– Jeśli będzie tam Adam, to na mnie nie liczcie. Baśka chyba sama rozumiesz, że nie mogę tam przyjść.
– Nie, nie rozumiem! Nie rozumiem jak możesz zrobić to Markowi i Kasi!
– Marek do mnie dzwonił i mówił prawie to samo co ty. Zmówiliście się czy co?
– Nie umawialismy się. Marek nie mówił mi, że będzie do ciebie dzwonił, ale dobrze zrobił, bo teraz przynajmniej wiesz jak mu zależy, żebyś była. Pomyśl jak będziesz czuła się w towarzystwie Kasi i Marka później, wiedząc,że nie byłaś z nimi w tak ważnej dla nich chwili. Proszę cię Iza, obiecaj mi, że to wszystko jeszcze przez noc przemyślisz.
-No dobra Basia to ci i mogę obiecać.Może przyjdę do kościoła, ale wtedy zrobię to tyko dla nich i dla ciebie, bo jesteś moją przyjaciółką.Muszę kończyć Pa! – Iza skończyła rozmowę i odłożyła słuchawkę.

ciąg dalszy nastąpi!!!

Cześć!!!
To kolejna moja notka. Przyznam się, że nawet mi się podoba, a Wam? Widać ślub Marka i Kasi zbliża się już wielkimi krokami. W kolejnej notce dowiecie się czy na tym ślubie pojawi się Iza . Pozdrawiam !!