Urodziny bloga , podziękowanie i 5/39

– MAM JUŻ ROK !!!!!!!!



Witam was w tym szczególnym dniu. Rok temu niepewnie przyszedł na świat ten oto dobrze wam znany blog. Pierwsze niepewne kroki ma za sobą i w chwili obecnej pewnie maszeruje dalej z kolejnymi Kłopotami Kryminalnych.

Bardzo serdecznie chciałam podziękować

- Biedroneczce: Kasiu, dziekuję Ci za wspaniałą współpracę , za świetne pomysły i wsparcie.Oraz za to, że wytrzymujesz moje grymaszenie i ciągłe marudzenie na gg przy powstawaniu notek.

- Melce : za trzeźwą ocene i dobre rady oraz cenne wskazówki.

- Vanilce, Kryminalnej Asi, Dropsikowi, Knasiorkowi, Kodżakowi, Karoli, Stokrotce, Paulinie oraz wszystkim pozostałym czytelnikom za to, że jesteście!! Za to, że w chwilach zwątpienia podtrzymujecie mnie na duchu .

- Kryminalnej 90: Aniu, mimo wielu nieporozumień dziekuję Ci za te trudne początki, za wsparcie, za wiele fajnych pomysłów i za podsunięcie tytułu” Kłopoty Kryminalnych”. I jeszcze raz sorry … wiesz za co.



Podsumowanie:

-statystyka mówi sama za siebie. Komentarze jakie są każdy wie a ilość bardzo mnie cieszy.

- powstało łącznie 66 całych opowiadań z czego 39 to Kłopoty Kryminalnych

ponad 60 krótkich informacji, komentarzy, newsów , trochę o mnie powitanie Biedroneczki i notka o niej.

292 części opowiadań – 20 notek napisała Biedroneczka ( sama liczyła )



Zanim powstał blog tworzyłam opowiadania na onetowym forum Kryminalnych. NIestety nie zawsze moje opowiadanka były publikowane i stąd pomysł założenia bloga. Długo pozostawałam pod wpływem serialu i zbyt mocno opierałam sie na wątkach filmu ale z czasem to sie zmieniło. Wprowadziłam własnych bohaterów: Kasie, Pawła, Oliwię, Agnieszkę i kilku innych.

Postać Pawła ożywiła i odświeżyła życie trójki bohaterów. W jego postać wciela sie Brian Littrell- starszy ode mnie 5 lat, ma żonę i syna . W 1998 przeszedł operację usuniecia wrodzonej wady serca.

Z okazji rocznicy dodaję charakterystyki postaci- wszystkie daty urodzenia sama wymysliłam.

No a teraz notka 5/39



Zawada i Marek podjechali na dworzec Centralny i Basia szybko wsiadła do samochodu.

- pamietasz gdzie to było?- zapytał Zawada

- nie wiem , jedź trasą autobusu to moze poznam okolice- odpowiedziała Basia- jeżeli On coś zrobi Zuzi to…

- wyciągniemy ją- powiedział Marek

Zuzia wyrwała sie swojemu oprawcy i w ciemnosciach usiłowała uciec. Niestety po paru minutach zawędrowała w uliczkę bez wyjscia. Tuż za nią wyłonił sie mężczyna

- mam Cie suko- wysyczał napastliwie

- porwałeś policjantkę! Moi koledzy już mnie szukają- zawołała przerażona Ostrowska wyciągając broń- nie podchodz, bede strzelać!

- to strzelaj- roześmial sie i szybkim ruchem wybił broń z ręki policjantki. Następnie obezwładnił Zuzię i związaną zostawił w ciemnym pomieszczeniu.

- nie ujdzie ci to n sucho- powiedziała Ostrowska

- zamknij sie. Długo czekałem na taką okazję. Świetna ofiara, policjantka, której koledzy nie zdążyli uratować- rozmarzył sie mężczyzna a widząc przerazone oczy ofiary roześmiał sie i odszedł.

W tym samym czasie Szczepan z Oliwią w srebrnej toyocie jechali od strony komendy trasą autobusu.

- zatrzymaj sie! To chyba tutaj!- zawołała podkomisarz

- zadzwonie do szefa- powiedział Żałoda- halo? Szefie, Oliwka chyba znalazła to miejsce. To ulica Krótka 5.

- no i co? – Ola

- już tu jadą- odpowiedizał Szczepan i wysiedli z auta rozglądając sie wokoło. Po kilku minutach dojechali Basia , Marek i Adam.

- to nie tu- stwierdziła Storosz- tamten przystanek był zabudowany i zaraz był zakręt.

- ale tu też jest zakręt- upierała sie Oliwia

- dziewczyny spokojnie- odezwał sie Zawada- rozejrzymy sie tutaj.

- jak będziemy sie rozglądać to moze być za późno- krzykneła Basia

- to co proponujesz?- Marek

- nie wiem- westchneła Baska- ma włączoną komórke ale nie odbiera. Moze Zbyszek mógłby ją namierzyć?

- dobry pomysł- Adam- Marek załatwisz to a my zostaniemy tutaj

Brodecki kiwnął głową i pojechał na Komendę a pozostali rozeszli sie szukając śladów i pytając ludzi.



W tym samym czasie w domu Iza siedziała przy komputerze i pisała artykuł gdy zadzwonił telefon.

- słucham?- odebrała telefon

- słusznie ze słuchasz słoneczko- odezwał sie niewyraźny głos w słuchwce- bo mam Ci ważną sprawę do przekazania

- kto mówi?- zapytała Iza zdziwiona

- dobry znajomy ojca Twojego dziecka. Przedstawię sie : Rafał Górski. Mówi Ci to coś słodziutka?

- nie mów do mnie słodziutka!- krzykneła Iza

- a jak? Skarbeńku? Szkoda ze Fabian Cie wtedy nie wykończył albo Zawady .Bede to musiał w końcu zrobić sam- szydził Górski- wiem gdzie was znaleźć

- skąd masz ten numer?- zapytała przerażona Iza

- mam swoje dojścia. Pamiętaj że w końcu was dopadnę- wysyczał do słuchawki- i Jego i Ciebie i tego bachora, którego urodzisz za 4 miesiące. No to pa!

Iza wpatrywała sie w telefon jakby zobaczyła ducha. Po chwili komórka upadła na ziemię a Iza poczuła silne skurcze.



Zawada odebrał telefon od Marka

- no i co masz?- zapytał – aha, czyli jest w pobliżu, dobra, przyjeżdzaj jak najszybciej.

- i co?- zapytała Basia

- jesteśmy blisko- odpowiedział Zawada

- Adam, to tamten przystanek! – wykrzykneła Basia i pobiegła w tamtym kierunku. Kilka metrów od wiaty znalazła kajdanki leżące w trawie i telefon w kuble na śmieci.

- to Zuzi- stwierdził Szczepan- kurka, gdzie Ona jest?

- przepraszam, co państwo tutaj robią?

- policja! Kim pan jest? – zapytał Zawada

- jestem tutaj dozorcą- powiedział mężczyzna- szukacie kogoś?

- tak, nasz koleżanka została porwana i mamy sygnał ze jest w poblizu- powiedizała Oliwia

- a jechała autobusem nr 30?- dozorca

- tak, skąd pan wie?- Marek

- cholernik znowu odstawił leki i wariuje- zaklął dozorca- ten facet mieszka po 10 w tym bloku ale dużo czasu spędza w piwnicy.

- Basia, Marek idziecie do mieszkania a pan nas poprowadzi do piwnicy- zakomenderował Zawada. Grupka policjantów weszła do budynku i rozdzielili sie.

Storosz i Brodecki staneli pod drzwiami mieszkania. BYły otwarte wiec wyciągneli broń i weszli ostrożnie.

- Marek dzwoń po karetkę!- krzykneła nagle Basia widząc zmasakrowane ciało mężczyzny

- kto to jest?- zapytał Marek po chwil

- Antoni Skrzyński, dozorca- przeczytała Basia plakietkę naszytą na ubraniu- jeżeli to jest dozorca…

- kurwa!- zaklął Brodecki i wybiegli z mieszkania pędząc do piwnicy.



Klinika w Nowym Jorku

- dobrze, że jesteś- powiedziała Beata do Kasi- mamy problem

- co sie stało?- zaniepokoiła sie Brodecka

- umarł jeden z naszych pacjentów. Okazało sie ze on i Paweł zaprzyjaźnilli sie. Paweł rano dostał leki a od 1,5 godzinuy nie możemy dostać sie do jego pokoju- wyjaśniła Beata

- przeklęte drzwi- powiedziała Kasia i pobiegła korytarzem- Paweł!! Otwórz ! Słyszysz??

- nie odzywa sie – pielęgniarka- trzeba wyważyc drzwi

- nie, one sie zacinają- powiedziała Kasia lekko je popychając . Kilkanascie minut później klamka ustąpiła i Kasia wraz z Beatą wbiegły do sali. Z łazienki dobiegał szum wody. Brodecka weszła pierwsza i przerażona zobaczyła Pawła siedzącego w kącie miedzy ścianą a muszlą klozetową. Chłopak kurczowo trzymał sie za brzuch, włosy były mokre i lepkie od potu, w oczach czaił sie strach.

- Paweł! Co sie dzieje?Boli Cie?- przejęła inicjatywę Brodecka

- ja już nie mogę, nie dam rady- cicho powiedział Paweł i gwałtownie wstrząsneły nim torsje. Położył sie na zimnych kafelkach łazienki

- Paweł, wstań, proszę Cie- prosiła Kasia- Ciociu!

- już mu podam leki przeciwbólowe i na złagodzenie objawów- powiedziała Beata podchodząc do nich i zrobiła zastrzyk.

- niee, nie chcee, dajcie mi spokój- protestował Paweł słabo- nie mam siły, po co to wszystko?

- żebyś wyzdrowiał- powiedziała Basia podnosząc razem z Beatą pacjenta – musisz żyć słyszysz?

- po co? Może lepiej żebym umarł, nikomu nie jestem potrzebny- cicha odpowiedź Nowackiego zaskoczyła Kasię

- co ty mówisz? Jesteś potrzebny, Basia Cie kocha! Nie możesz tak myśleć- tłumaczyła Kasia patrząc z przerażeniem na Beatę- zadzwonie do Niej

- niee, nie mów jej. Basia sobie poradzi, po co jej taki ktoś jak ja, który nie może pomóc swojemu bratu- rozkleił sie całkowicie Paweł

- przestań natychmiast- Beata- pomóż mi go przenieść do łóżka

- Paweł, jesteś świetnym facetem, uwierz mi! Nie mozesz tak myślec o sobie i tłumić swoich uczuć- Kasia- nabierzesz sił to wygadasz mi sie jak na spowiedzi. Na pewno Ci ciężko tutaj samemu i nie musisz udawać twardziela. Jesteś chory ale wyzdrowiejesz! Słyszysz? Basia Cie kocha i potrzebuje- tłumaczyła jak dziecku a widząc ze sie uspokoja spojrzała na Beatę

- leki zaczęły działać- powiedział Beata widząc zasypiającego Pawła- wiedziałam ze niedługo sie rozklei ale nie sądziłam ze aż tak. Chodź

- zostane przy nim- powiedziała Brodecka i uśmiechneła sie do Cioci widząc akceptacje w oczach.



Basia i Marek weszli do ciemnej piwnicy i na oslep ruszyli w prawo. Parę metrów przed nimi Zawada , Oliwia i Szczepan maszerowali za dozorcą, który nagle odwrócił sie trzymając w dłoni wielki nóż.

- idioci!! Myśleliście ze jestecie mądrzejsi?? – smiał sie podchodząc do sciany, gdzie leżała związana Ostrowska- rzucic broń bo ta ślicznotka straci życie!

- odłóż to- powiedział Zawada widząc twarz Zuzi

- On ma rację- odezwał sie niewidoczny w ciemnościach Brodecki- nie masz szans!

- słyszysz? Odłóż ten nóż- zawołała Basia widząc ze facet podnosi nóż wyżej wystrzeliła w rękę równocześnie z Markiem.

Zawada szybkim ruchem znalazł sie przy Zuzi odwiązując ją a Szczepan skuł faceta

- juz w porządku- pocieszał Adam roztrzesioną koleżankę- już po wszystkim!

Grupka wyszła na zewnątrz i Adam odebrał telefon niesamowicie blednąc

- co sie stało?- Marek

- Iza jest w szpitalu, prawdopobnie zaczeła sie akcja porodowa!- Adam- przecież to za wcześnie!!!



UFFFF koniec cz.39 – no to sie porobiło !! Kryzys Pawła, zagrożenie ciązy Izy- bedą kontynowane w cz.40!

Buziak!