4/38

Następnego dnia na komendzie

- cześć chłopaki, tęskniliście za mną?- Basia

- mmmm niee- Adam

- aha, to ide sobie do domciu- Basia odwróciła sie na pięcie z łobuzerskim uśmieszkiem

- ależ bardzo tęskniliśmy , Basieńko nasza kochana, nie zostawiaj nas – Marek

- no to rozumiem- Storosz roześmiała sie i usiadła przy biurku

- jak sie miewa rodzinka?- Adam

- a dziekuje dobrze- Basia- mój Tata juz sie nie moze doczekać żeby was poznać. Słuchajcie, pensjonat mamy zamówiony od 27 grudnia do 4 stycznia. Sorry, mielismy zrobić jeszcze wspólne święta ale okazało sie ze własciciele wyjeżdzają.

- dobrze będzie- Marek- wydalibyście na to majątek

- Iza jedzie do matki do Krakowa na Wigilie- Adam- a do Ojca przyjezdza jego znajomy.

- ufff, ulżyło mi. Jeszcze musze przekazać to Pawłowi. Próbowałam mu to wczoraj wytłumaczyć ale biedaka tak zwaliło z nóg ze nic do Niego nie dociera- Basia

- znowu jakies problemy?- Marek

- niee. po prostu dostaje końskie dawki leków żeby dało efekt- Basia

- ja mogę mu to osobiście przekazać- powiedziała wchodząca Kasia- postanowiłam na kilka dni odwiedzić Ciocię i zabrać mój dyplom i inne rzeczy

- a dzieci?- Marek

- zostają z Tobą- Brodecka- własnie przyszłam sie pożegnać bo za 1,5 godziny mam samolot.

Brodeccy wyszli na korytarz a Basia pytająco spojrzała na Adama, który wzruszył ramionami i usiadł za swoim biurkiem.

- powiało chłodem- Basia- ale nie wnikam. Mamy jakąś sprawe?

- mamy, sprawdzisz Mirosława Walczaka i zajmiesz sie daktyloskopią. Marek już zaczął sprawdzać kierowców- Adam- ja jadę do patologa

- ok- Basia- cześć Oliwia, co taka markotna?

- a nic – Ola

- przemyślałas?- Adam

- mhmm, musze dokończyć staż a potem zobaczę- Borowik- zostaję do konca miesiąca

- zrobisz jak uważasz- Adam- pomóż Basi

Brodecki wrócił i usiadł przy swoim biurku a Basi zadzwoniła komórka.

- halo Storosz. Czesc Artur, sorry ale dziś chyba nie dam rady- Basia- no dobra, dam Ci znać. Pa pa.

- ja jadę na lotnisko z Kasią- oznajmił Brodecki

W domu Iza siedziała w kuchni i rozmawiała z mamą.

- Mamo, zrozum, ja tak nie mogę- Iza- za dużo wspomnień na każdym kroku. Tak będzie łatwiej mi zapomnieć o nim

- jak można zapomnieć o ojcu dziecka?- Maria- przecież Adam ma prawo widywać dziecko

- tak wiem- Iza ze smutkiem spojrzała w okno

- a poza tym, przecież ty go kochasz, widzę to- Maria

- tak, kocham go i co z tego? On nic nie robi żeby cokolwiek zmienić!- obruszyła sie Iza- nie był taki! Teraz gdybym mu kazała strzelić sobie w łeb to by to zrobił a dawniej…

- a dawniej co? Walczył o Ciebie?- Maria

- tak!- Iza- zmienił sie, jest jakiś dziwny

- bo czuje sie winny- Maria- przecież ja widzę jak patrzy na Ciebie maślanym wzrokiem

- i na patrzeniu sie kończy- powiedziała rozgniewana Iza- mam mu powiedzieć : kup mi kwiaty albo weź mnie na spacer?

- moze powinnaś pokazać mu o co Ci chodzi?- Maria- kazałaś mu sie nie wtrącać to sie wycofał

- ale ja sama nie wiem o co mi chodzi!!- rozpłakała sie Iza

- moze porozmawiajcie szczerze o tym co was boli- Maria- i zostaw już te mieszkanie! Albo użyj go jako sprawdzianu

- co?- Iza

Matka usmiechneła sie chytrze i po chwili wyjaśniła córce dokładny plan działania.

Na komendzie

- Olka odbierz telefon- powiedziała Basia wpatrzona w ekran monitora

- halo? No hej Szczepan, żartujesz? dzięki- Oliwia

- coś ciekawego?- Basia

- nowa ofiara, tym razem na parkingu przy ulicy Bratków- Ola

- znowu kierowca ciężarówki?- Basia oderwała sie od komputera

- nie, to Romański, byliśmy wczoraj u niego- Borowik- miał sie popytać o te napady

- no pięknie- Basia- dzwonie po Adama i jedziemy.



ciąg dalszy nastąpi!!

wiem ze znów notka bardzo krótka ale wyjasnia trochę sytuację Izy.

Buziak!