Kłopoty kryminalnych cz.33

Adam posłał Szczepana z Zuzią by dowiedzieli się czegoś o wypadku rowerzysty, a sam z Basią pojechał do szpitala do Izy.Zawada zajrzał do sali w której leżała Iza tylko na chwilę, poczym poszedł porozmawiać z lekarzem.Gdy przyjaciółki zostały same Iza spytała Basi
-Czy coś się stało?Adam jest jakiś dziwnie nieobecny i smutny.
-Co miało się stać?Wydaje Ci się, Adam jest taki jak zawsze-Basia próbując się uśmiechnąć
Iza podniosła się i oparła na łokciach
-Baśka nie kręć.Widzę,że coś się stało.Bo oboje jesteście smutni.
Basia westchnęła i usiadła na krześle obok Izy
-Jak jesteś taka dociekliwa, to ci powiem.Chodzi o wczorajszą niezbyt udaną akcję.Gdyby nie nasza stażystka Olka to mogło by się skończyć tragicznie dla Adama.Ale na szczęście wszystko skończyło się do…-Basia nie dokończyła, bo do sali wszedł Adm, który podsłuchał ich rozmowę
-Baśka, czy ty nie umiesz trzymać języka za zębami!!! Iza nie może się denerwować, a ty jej takie rzeczy opowiadasz!
-A ty Adam co? Nie zamierzałeś mi wogóle o tym powiedzieć?-spytała Iza
-Pewnie,że tak.Nie ma czym się chwalić.Ja stary glina dałem się zaskoczyć jakiemuś małolatowi.
-Ale Adam twoje życie było zagrożone.- lekko zdenerwowana Iza
-W policji to przecież normalne.Najważniejsze,że wszystko jest w porządku.Nie masz się czym przejmować. Jutro zabieram cię do domu.Lekarz wyraził zgodę.
-Cieszę się, bo mam już dość tegoszpitala.Nie wiem jednak czy my- spojrzała uśmiechając się na swój gruby brzuch- nie sprawimy Ci za dużego kłopotu.
-Iza, nawet nie zaczynaj! Jutro o 15tej przyjeżdzam po ciebie razem ze Stanisławem
W tym momencie zadzwoniła komórka Zawady.Adam odebrał myśląc,że to Szczepan lub Zuzia
-Cześć , no i co z tą sprawą?
Po chwili ciszy zaskoczony głos po drugiej stronie
-Nie wiem nic o sprawie nadkomisarzu.
-MArekkkkk co słychać!?-zawołał radośnie Zawada rozpoznając głos przyjaciela
-Tu jest super! Właśnie płyniemy sobie po kanale ślicznym stateczkiem i obserwujemy Wenecję od strony wody.
-Cieszę się.Kiedy zamierzacie wracać
Marek roześmiał się
-Napewno nie prędko Adam. Nie spieszy nam się do Warszawy.Powiedz Grodzkiemu,że wysłałem mu pocztą proźbę o przedłużenie urlopu.
-Mówisz serio?- zapytał trochę zaskoczony Adam
-Nie, choć bardzo bym chciał tu zostać-Marek- No ale fakt jest faktem za tydzień wracamy, tak jak to było umówione.
-Cieszę, się bo jesteś niezastąpiony na komendzie.Mam nadzieję,że wiesz o tym.
-Tak wiem- Brodecki roześmiał się- To do zobaczenia po powrocie
Adam nie zdążył włożyć telefonu spowrotem do kieszeni, bo znów zadzwonił.Tym razem Adam usłyszał znajomy ostry głos prokurator Wiśniewskiej
-Adam gdzie ty jesteś?Czy moglibyście z Baśka wrócić i zająć się sprawą!?
-Spokojnie Dorota jesteśmy u Izy, ale jużwracamy na komendę
-To się cieszę. Pozdrów Izę i wracajcie!- Dorota kończąc rozmowę.

Ciąg dalszy nastąpi !!!

Witam!
Jak widać napisałam kolejną notkę.Co prawda krótka i za bardzo mi się nie podoba, no ale może komuś z Was przydanie choć trochę do gustu.Pozdrawiam i przesyłam buziaczki dla wszystkich komentujących