6/32

- Adam, kurka on chyba nie żyje- Szczepan
Olka wyrwała się z objęć Adama i podbiegła do ofiary.Przyklękła obok Szczepana i spytała drżącym głosem:
-Kto to?Napewno nie żyje?

Szczepan ściągnął kominiarkę z twarzy ofiary i jeszcze raz sprawdził tętno.Nie wyczuł go.W tym samym momencie Olka zakryła twarz rękami i zaczęła płakaćSzczepan wstał, a Ola nadal klęczała na ziemi zalewając się łzami.
-Matko! to jeszcze dziecko! Adam jaa nie chciałam go zabić!
Po chwili zdecydowała się sama sprawdzić tętno jakby niedowierzając w to co się stało.
-To prawdopodobnie Darek Wąsik.Jeśli tak, to nie masz się co tak martwić, chłopak był całkowicie zdemoralizowany.Wraz z kolegami próbował zgwałcić 14letnią dziewczynę-Basia, która właśnie podeszła do Szczepana i Oli.Aspirant Borowik cały czas klęczała na ziemi obok ofiary.

Adam podszedł i podniósł z ziemi płaczącą dziewczynę Potem zwrócił się do kolegów:
-Szczepan zamiast się gapić dzwoń po karetkę.Niech przyjedzie lekarz i stwierdzi zgon, a ty Baśka zamilcz, zamiast pocieszać ją w ten sposób.
-Przykro mi Olka,że tak skończyła się Twoja pierwsza akcja.Przepraszam Cię za moje wcześniejsze zachowanie i dziękuję, bo uratowałaś mi życie.- dodał po chwili wciąż obejmując płaczącą koleżankę

Ola powoli podniosła zapłakane oczy
– Co teraz będzie? spytała
Adam nic nie odpowiedział bo usłyszał nadjeżdzającą karetkę.Lekarz podbiegł do ofiary poczym ze smutkiem zwrócił się do Adama
-Przykro mi komisarzu, tu nie możemy juz pomóc.Chłopak nie żyje.Jedna kula przeszła na wylot uszkadzając serce, a druga utknęła w kręgosłupie.
Sanitariusze zaczęli pakować zabitego chłopaka do czarnego foliowego worka.Aspirant Borowik stała obok ze spuszczoną głową i płakała.
-Olka daj mi swoją odznakę i broń. Ja wszystko załatwię z Grodzkim, a ciebie Szczepan odwiezie do domu.Prześpij się, bo sen to teraz najlepsze lekarstwo.
Oliwia ze spuszczoną głową podała swoją broń i odznakę Adamowi
-Moz, Może, ja pooowinnam jjjechać tam z ttobąą- wydukała szlochając i trzęsąć się
-Nie mów nic, tylko słuchaj.Powiedziałem,że to sam załatwię.Jutro rano gdy się trochę uspokoisz pojedziesz zdać relację Grodzkiemu z dzisiejszej akcji -Adam- Szczepan odwieź ją do domu. Ona mieszka na Konwaliowej

Szczepan posłusznie odwiózł Olę pod domu.Ona milczała przez całą drogę, choć już nie płakała. Była jakby nieobecna, jej oczy cały czas wpatrzone były w podłogę. Pod domem aspirant pomógł koleżanceł wysiąść z samochodu i powiedział
-Przepraszam cię za te głupie docinki.Teraz wiem,że nie jesteś żadnym żółtodziobem i,że potrafisz strzelać.
Olka słysząc to rozpłakała się znowu, bo przypomniała jej się twarz chłopaka, którego dziś zastrzeliła.Szczepan przytulił ją
-Kurka co za dupek ze z mnie.Przepraszam
-Wwejdziesz na chwilę na herbatę.Nnie chchcę być teraz sama- wyszeptała cichoz trudem powstrzymując płacz
Szczepan zgodził się i oboje weszli do klatki.
ciąg dalszy nastąpi !!!

Cześć!!!
Dziś miałam ciężki dzień dopiero teraz mogłam siąść do kompa,mimo to postanowiłam opublikować dla Was następną część(Wasze komenty mnie przekonały) W następnej notce dowiecie się czy Ola mimo tego co się stało zostanie nadal w wydziale kryminalnym.Pozdrawiam serdecznie