3/79

Nowaccy wraz z Adamem i Piotrem zatrzymali się poboczu , wysiedli i podeszli do czekającego już Michała.

- cześć, rozejrzymy się tu trochę i jedziemy na Komendę. Rafał się popłacze ze strachu jak zbyt długo zostanie sam – przywitał się Młynarczyk- rozmawiałem dziś z Dudą. Być może wpadnie w odwiedziny.
- dobra, idziemy ? – zawołała Basia i przeskoczyła przez niewielki rów na drugą stronę i weszła do lasu a pozostali podążyli za nią .Po kilku metrach dotarli do dwóch drewnianych domów .
- to nie to – Michał zaglądał do środka przez szpary między deskami – to pozostałości po skansenie. Idziemy dalej .
- chyba but mi przemaka – mruknął z niezadowoleniem Zawada kilkanaście minut później
- tam ! Patrzcie ! Jakiś dom ! – zawołała Basia wskazując ręką kierunek
- cholera ! – zaklął Michał rozglądając się wokół – Paweł poznajesz ?
- tak – odpowiedział Nowacki rozpoznając w niewielkim budynku miejsce gdzie byli przetrzymywani z Joasią
- dotarliśmy wtedy do Was od strony skoczni w Łabajowie ale te drogi się łączą – wyjaśnił Michał
Policjanci podeszli bliżej uważnie obserwując otoczenie.
- takie same ślady butów – zauważył Adam – i jeszcze jakiegoś pojazdu
- pewnie motoru – odpowiedział Paweł i wszedł do środka za Piotrem i Michałem. Nawrocki z trudem przesunął ciężkie pancerne drzwi prowadzące do piwnicy , zapalił latarkę i jako pierwszy zszedł na dół .
- idziesz ? – zapytała Basia
- za chwilę – odpowiedział Paweł usiłując się uśmiechnąć.
- tak, tu ich więził – Adam lustrował niewielkie pomieszczenie – zostawił ich kurtki
Nowacki powoli schodził na dół . Stanął obok Ojca a jego wzrok powoli przyzwyczajał się do ciemności. Z wrażenia zaschło mu w gardle gdy ujrzał stalowe kajdany wiszące na ścianie, obroże oraz 6-strzałowy pistolet leżące na ziemi . Przypomniał sobie każdy szczegół , każdą straszną minutę tamtych chwil, nie słyszał rozmów i komentarzy pozostałych osób znajdujących się obok niego. Poczuł że robi mu się zimno ,niedobrze i wybiegł na zewnątrz trzaskając drzwiami .
- Paweł ! - zawołała Basia i chciała wyjść za mężem
- zostaw , daj mu chwilę na ochłonięcie – Piotr złapał ją za rękaw kurtki
Gdy wyszli na zewnątrz Paweł siedział ze spuszczoną głową na schodku ale słysząc kroki podniósł się i dołączył do Nich.
- w porządku ? – zapytał Zawada widząc jak bardzo to przeżył – dasz radę ?
- mhm – mruknął w odpowiedzi Nowacki przytulając do siebie Basię.
- jedziemy na Komendę – zdecydował Michał – przyślę chłopaków , może coś zabezpieczą.
- niewarto , jeżeli cokolwiek znajdą to będzie należało do ofiar – powiedział już normalnie Paweł – ten motor to stary model hondy . Warto zabezpieczyć ślady opon i poszukać właściciela . On tu nie mieszkał.
- ok – Michał wybrał numer i po krótkiej rozmowie wrócili do samochodu i w milczeniu dojechali do Ustronia na Komendę
- pamiętacie na czym wtedy stanęliście ? – zapytał Adam
- na fałszywych tropach , na których straciliśmy cenny czas – Piotr
- najgorsze jest to , że to co wtedy udało się nam zebrać szlag trafił. Zalało nam całe archiwum i komputer szlag trafił - Michał
- i na sfiksowanych leśniczych – dodał Paweł – i jeszcze na tym , że to musi być ktoś młody a Duda powiedział , że On też był kiedyś Leśnikiem
- pamiętasz jak wyglądał ? – zapytała Basia
- nie pamiętam twarzy ale był wysoki , mocno zbudowany, małomówny - odpowiedział Nowacki – i nie należał do osób towarzyskich . Chociaż w pewnym momencie miałem wrażenie , że jest ich dwóch.
- miałeś gorączkę – przypomniał Piotr
- dlatego mówię , że to było tylko wrażenie – odpowiedział Paweł
- może uporządkujemy to co pamiętacie ? – Adam – Piotrek wspominałeś o fałszywych tropach
- ślady obuwia ortopedycznego robionego na specjalne zamówienie , tylko że właściciel tego obuwia wyjechał parę miesięcy wcześniej – zaczął Nawrocki – komu kawy ?
- zrobię a Wy mówcie dalej – Basia włączyła czajnik
- czarną bez cukru – dodał jeszcze Nawrocki – drugi to był lek na astmę wydany w aptece w Szczyrku. Chłopak odnalazł się tego samego dnia po naszej wizycie . Schował się w szopie z sianem. Wojtek wtedy był jeszcze raz i powiedział , że to na 100% nie nasz Leśniczy bo oprócz upośledzenie umysłowego miał jeszcze dodatkowo usztywnioną nogę po złamaniu.
- a jak w końcu Nas znaleźliście ? – zapytał Paweł
- właściwie to tylko Ciebie . Asia uciekła i wpadła pod samochód jakiegoś faceta, który zawiadomił pogotowie . Jak się później okazało nie dotarła do żadnego szpitala – Michał – dziwne bo godzinę później znaleźliśmy jej ciało leżące w śniegu. Identyfikacji dokonał Radek ale miał wątpliwości .
- Dzień dobry ! – przerwał rozmowę wchodzący Duda – słyszałem , że znów chcecie gonić Leśniczego .
- oo, cześć były szefie – przywitał się Michał – to Adam Zawada ze Stołecznej a jego chyba pamiętasz ? To Basia żona Pawła .Również policjantka .
- Nowacki, znowu się w to pchasz ? – zakpił Duda
- tak, stęskniłem się za uroczym Leśniczym – odciął się Paweł
- Duduś nie podskakuj – odezwał się Nawrocki
- wracając do sprawy – przerwał Adam – macie jakiś portret psychologiczny Leśniczego ?
- niestety utopił się – zasępił się Michał
- jak mówiłem był wysoki, dobrze zbudowany, małomówny – zaczął mówić Paweł patrząc w okno – Gdy się śmiał to miałem uczucie jakby cała piwnica się trzęsła od tego śmiechu. Im bardziej się szarpałem , krzyczałem i wyzywałem tym większą On miał z tego radość. Bawiło go to, kręcił go strach, przerażenie . Gdy wchodził do tej piwnicy Asię paraliżował strach a mnie rozwalił psychicznie rosyjska ruletką.Nie krzywdził fizycznie tylko psychicznie.
- widocznie za mało Cię postraszył – zakpił ponownie Duda
- tak, mam ochotę na powtórkę – odwrócił się od okna Paweł -teraz wiem , że wtedy popełniłem błąd ale bałem się o Asię . On to wykorzystał a jej samej nie zrobił krzywdy .Gdybym miał szansę rozegrać to jeszcze raz
- wystarczy – mruknął Zawada zapisując wszystko na tablicy – przyjeżdżał motorem ?
- tak, ale musiał mieć jakiś pojazd żeby przewieźć ofiary – zamyśliła się Basia
- słusznie – Piotr- to mamy 2 punkty zaczepienia . Motor i numer telefonu z którego wtedy Paweł dzwonił do mnie. Mam zapisany
- no to do roboty – Adam – Paweł coś jeszcze ?
- mam wrażenie że tak ale nie umiem sobie przypomnieć co to było . Zajmę się tym numerem telefonu – Nowacki włączył laptopa
- mamy jeszcze odciski obuwia – Michał – pogonię techników
- życzę udanej zabawy . Cześć ! – Duda powoli opuscił wydział i budynek komendy
- nareszcie, facet działa mi na nerwy – odetchnęła Basia – a co z resztą ofiar ? Coś się uchowało z dokumentów czy wszystko utopione ?
- a właśnie sobie przypomniałem , że ofiary to wczasowicze – Paweł
- uratowało się wszystko oprócz tych ostatnich rzeczy, które pamiętamy – Michał – Rafał skocz do archiwum po materialy.
- pomogę mu – zawołała Basia i poszła za młodym policjantem
- wiecie do jakich wniosków wtedy doszedłem ? – odezwał się po długim milczeniu Piotr – że albo to był przypadek albo Paweł wpadł na jakiś ważny ślad i morderca chciał się Was pozbyć.
- całkiem możliwe – pokiwał głową Adam
- gdybym wiedział co to było – westchnął Paweł i odebrał telefon od Radka – noo ?
” kontrola moralności ” – Radek – jak Wam idzie ?
- siedzimy na Komendzie i wspominamy . Radek sorry ale nie mogę teraz rozmawiać .
” dobra rozumiem ale Gośka wierci mi dziurę w brzuchu żebym zadzwonił . Wiesz jak jest. „
- wiem, mówiłem że będzie dobrze. Trzymajcie się . Cześć – Nowacki rozłączył się i złapał się za głowę na widok ilości dokumentów
- rany boskie . W szafce papiery, w szufladzie papiery, w łóżku papiery . Otwieram lodówkę a tam papiery – jęknął
- a jemu co ? Gorzej ?- zrobił wielkie oczy Michał
- nic, tylko ma papierowe koszmary w nocy – zażartowała Basia i wszyscy roześmieli się wesoło.

Warszawa
- Kasiu jesteś pewna , że chcesz się wyprowadzić ? Przecież jest Wam tu bardzo wygodnie – zapytała Mama Kasi
- mamuś już Ci mówiłam dlaczego – Kasia usiadła obok Matki
- przykro mi , żę się Wam nie udało – westchnęła p. Grabowska- a wydawał się takim odpowiedzialnym człowiekiem.
- wiem Mamo – Kasia spuściła głowę
- spodziewasz się kogoś ? – zapytała Grabowska słysząc dzwonek do drzwi
- nie – Kasia otworzyła i ujrzała Marka
- przyszedłem po swoje rzeczy – oświadczył Brodecki
- prosze, tam stoją – odpowiedziała Kasia wskazując stojące na podłodze walizki- byłam u adwokata i wniosłam już podanie o rozwód. Mieszkanie wystawiłam na sprzedaż. Oczywiście połowę pieniędzy ze sprzedaży przekażę Tobie .
- szybka jesteś – uśmiechnął się kpiąco Marek
- nauczyłam się od Ciebie – odpowiedziała Kasia
- Kochani czy Wy nie przesadzacie ? – wtrąciła się p. Grabowska – przecież wystarczy porozmawiać ze sobą. Wytłumaczyć wszystko .
- nie mam ochoty słuchac kolejnych kłamstw – odpowiedział Marek – wystarczy mi , że przez Nią zginął Krzyś !
- a Monika ?
- Mamo daj spokój . Marek uważa , że Monika to nie jego dziecko . Bo skoro puszczałam się wcześniej to mogłam zrobić to teraz. Prawda ? – Brodecka patrzyła na Marka mówiąc te słowa – no przyznaj że tak tam myślisz !
- a nie było tak ? – Marek
- wynoś się ! – spokojnie powiedziała Kasia otwierając drzwi - nie pozwolę się obrażać , nie zasłużylam na to . Spotkamy się w sądzie .
- co za … , to było … – wzburzyła się Matka
- Mamo, nie warto się denerwować – Kasia opadła na kanapę – zajmiesz się dziewczynkami ? Iza dzwoniła i chce pogadać .
- oczywiście kochana – uśmiechnęła się Grabowska i wyszła z mieszkania

ciąg dalszy nastąpi !!
Noo, trochę ponudziłam. Jak na razie nic się nie dzieje ale uprzedzam , że to cisza przed burzą z piorunami ! Pozdrawiam !